OATLAND ISLAND ผีเกาะโอ๊ตแลนด์ เป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่ของแผ่นดินที่เรียกว่าหมู่เกาะทะเลซึ่งครอบคลุมชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา มีเกาะสันดอนเหล่านี้มากกว่า 100 เกาะ ส่วนใหญ่ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำ Santee และ St. Johns ตามแนวชายฝั่งของรัฐเซาท์แคโรไลนา จอร์เจีย และฟลอริดาของสหรัฐอเมริกา และส่วนใหญ่เนื่องจากประวัติศาสตร์ของพวกเขาถูกทิ้งเกลื่อนไปด้วยปีศาจหนึ่งหรือสองตัวการหลอกหลอนที่มีมาก่อนการตั้งถิ่นฐานของชาวยุโรป การหลอกหลอนที่ครอบคลุมการก่อกบฏในตำนาน
การหลอกหลอนที่เชื่อมโยงกับโจรสลัด กลุ่มโจร และผู้คลั่งไคล้การเดินเรือ สิ่งที่ทำให้วิญญาณของเกาะ Oatland มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวท่ามกลางโรงละครสัตว์ที่น่าสยดสยองนี้คือการหลอกหลอนและเรื่องเล่าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวค่อนข้างทันสมัย ส่วนใหญ่เชื่อมโยงกับความน่าสะพรึงกลัวของสงครามโลกครั้งที่สองและการทดลองที่อยู่นอกหนังสือ
OATLAND ISLAND ผีเกาะโอ๊ตแลนด์
หนึ่งในเรื่องราวที่โด่งดังที่สุดเกี่ยวกับวิญญาณของเกาะ Oatland สามารถพบได้ใน Georgia Spirits and Spectres ของ Beth Dolgner ตั้งแต่หนังสือเล่มนี้ออกมา นักวิจัยของเรื่องได้ทำให้ศูนย์สัตว์ป่าท่วมและตั้งร้านค้าที่นั่น Ghosts of Oatland Island เป็นหนึ่งในตำนานที่อันตรายและแพร่หลายที่สุดในดินแดน Savanah เมื่อเวลาผ่านไป สถานที่แห่งนี้ได้พัฒนาลัทธิดังต่อไปนี้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้ที่ชื่นชอบบ้านผีสิง เนื่องจากโรงพยาบาล/ไร่นา/โรงเรียนที่เต็มไปด้วยผี
นับตั้งแต่เหตุการณ์แปลกประหลาดของสงครามโลกครั้งที่สองและการทดลองที่แปลกประหลาดที่ดำเนินการโดย CDC และก่อนหน้านั้น MWCA และก่อนหน้าคณะกรรมการวิจัยโรงพยาบาลซิฟิลิส เกาะนี้ถูกรบกวนด้วยภูตผีและปิศาจทุกรูปแบบ การทดลองบางอย่างได้รับการบันทึกไว้แล้ว ในขณะที่การทดลองอื่นๆ สูญหายไปตามกาลเวลาหรือถูกกวาดล้างโดยลูกไล่ของรัฐบาลกลางในขณะนั้น
การกำกับดูแลในสมัยนั้นเป็นเรื่องเพ้อฝันและอันตรายของสถานที่ดังกล่าวซึ่งเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางโดยไม่เคยพูดถึงในสังคมที่สุภาพ มากเกินไป มันเป็นความชั่วร้ายที่จำเป็น ในช่วงที่เป็นโรงเรียน เด็กๆ จะล้อเล่นว่าคุณได้ยินเสียงกรีดร้องและเสียงครวญครางที่ชั่วร้ายดังมาจากผนังบางห้อง ประวัติของสถานที่นั้นถูกกลืนหายไปในทุกรูปแบบของความเลวร้ายทาส คนไข้ หนูทดลอง และคนนั่งพับเพียบ หรือแม้แต่โจรสลัดและการฆาตกรรมหนึ่งหรือสองคน
บทความโดย : จีคลับ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *