Gaylord Opryland Resort วิญญาณของเกย์ลอร์ด โอปรีแลนด์ รีสอร์ท เปิดให้บริการในปี 1977 ในวันขอบคุณพระเจ้า เป็นหนึ่งในโรงแรมที่หรูหราที่สุดในแนชวิลล์ รัฐเทนเนสซี มีร้านค้า ร้านอาหาร และกิจกรรมมากมายให้เพลิดเพลิน แต่ความหรูหราและความบันเทิงไม่ใช่ทั้งหมดที่รอคอยในรีสอร์ทขนาดเก้าเอเคอร์แห่งนี้
ประวัติเกย์ลอร์ด โอปรีแลนด์ รีสอร์ท Opryland Resort สร้างขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการที่พักหรูหราในแนชวิลล์ ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1920 การออกอากาศทางวิทยุที่รู้จักกันในชื่อ Grand Ole Opry ทำให้เพลงคันทรี่โด่งดัง และนักร้อง/นักแต่งเพลงแนวนี้ทุกคนก็อยากเป็นส่วนหนึ่งของมัน
จากความสำเร็จของการแสดง นักพัฒนาซอฟต์แวร์จึงฝันถึงสถานที่สำหรับแฟนเพลงคันทรี่และครอบครัวของพวกเขาเพื่อคลายเครียด และจะมีที่ไหนดีไปกว่าสวนสนุก พวกเขาต้องทำงาน และในปี 1970 Opryland USA ได้เปิดประตูถัดจาก Grand Ole Opry House
Gaylord Opryland Resort วิญญาณของเกย์ลอร์ด
สวนสนุกและรายการวิทยุดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วประเทศมายังเมือง ดังนั้นขั้นตอนต่อไปที่ชัดเจนคือการสร้างโรงแรมให้พวกเขาเข้าพัก ดังนั้นในปี 1977 Opryland Resort จึงถือกำเนิดขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา โรงแรมได้รับการขยายและปรับปรุงครั้งใหญ่ แม้กระทั่งการรีแบรนด์ตัวเองเป็น Gaylord Opryland Resort & Convention Center ปัจจุบัน รีสอร์ทขนาดใหญ่ประกอบด้วยศูนย์การประชุม สวนน้ำ ห้องบอลรูม แม่น้ำในร่ม คฤหาสน์สไตล์แอนเทเบลลัม ร้านอาหาร และอื่นๆ อีกมากมาย
โรงแรมได้รับความเสียหายจากน้ำอย่างมากในเดือนพฤษภาคม 2553 หลังจากน้ำจากแม่น้ำคัมเบอร์แลนด์ที่อยู่ใกล้เคียงเพิ่มสูงขึ้นและท่วมอาคาร แขกถูกอพยพโดยบางส่วนของโรงแรมถูกฝังอยู่ใต้น้ำ 10 ฟุต หลังจากการปรับปรุงครั้งใหญ่ โรงแรมก็เปิดให้บริการอีกครั้งในปีเดียวกัน ต้องขอบคุณพวกเราที่แม้แต่น้ำท่วมใหญ่ก็ไม่สามารถชำระวิญญาณของเกย์ลอร์ด โอปรีแลนด์ รีสอร์ทได้ หากมีสิ่งใดมันทำให้พวกเขาโกรธ
เรื่องราวอาถรรพณ์อื่นๆ รวมถึงการได้ยินเสียงคนวิ่งบนหลังคา โดยเฉพาะจากแขกที่พักชั้นบนสุด นอกจากนี้ แขกยังได้รายงานว่ารู้สึกได้ถึงน้ำหนักที่แบกรับไม่ไหวทับตัวและมีอะไรบางอย่างหายใจรดต้นคอขณะนอนหลับ โดยเฉพาะผู้หญิงคนหนึ่งที่หวั่นไหวกับเรื่องนี้มาก เธอตัดสินใจปลุกสามี แน่นอนว่าเขาเพิกเฉยต่อสถานการณ์และกล่าวโทษอาหารรสเผ็ดที่พวกเขากินในเย็นวันนั้น
บทความโดย : จีคลับ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *